Bana göre uzun zaman (on günden fazla) oldu bloguma bir şeyler yazmayalı. Aslında daha çok uzun sürmesinden korkuyordum; ama bu kez korktuğum başıma gelmedi. Blog yazmaya başladığımda, bunun benim için ne kadar önemli olduğunu hissetmiştim ve kesintisiz olarak yazacağıma dair kendi kendime söz vermiştim. Bu ayrılığın uzun sürmesinden korkmamın sebebi de bu sözümde duramayacağım korkusuydu. Şükür atlattık...
Kısa süreli ayrılığımızın sebebi, bir zaman için başka bir dünyaya doğmanın sancılarını yaşamamdı. Ona da şükür; doğdum.
Boşlukta bir yerlerde, anlamsız bir yörüngede sonsuza kadar deveran edemeyeceğimize göre, elimize gelen ilk dala (gülüne, dikenine bakmadan) tutunmazın ne kadar önemli olduğunu bir kere daha anlamış bulunuyorum. Bir yere yapışmak ve tutunmak hayati bir öneme sahiptir. Bu, blog olabilir, başka bir şey olabilir. Tutunmak sonsuza kadar yapışmak için değildir; bazen düşmemek içindir.
Gücüm yetene kadar!
Kısa süreli ayrılığımızın sebebi, bir zaman için başka bir dünyaya doğmanın sancılarını yaşamamdı. Ona da şükür; doğdum.
Boşlukta bir yerlerde, anlamsız bir yörüngede sonsuza kadar deveran edemeyeceğimize göre, elimize gelen ilk dala (gülüne, dikenine bakmadan) tutunmazın ne kadar önemli olduğunu bir kere daha anlamış bulunuyorum. Bir yere yapışmak ve tutunmak hayati bir öneme sahiptir. Bu, blog olabilir, başka bir şey olabilir. Tutunmak sonsuza kadar yapışmak için değildir; bazen düşmemek içindir.
Gücüm yetene kadar!
Süleyman S. Aras
0 yorum:
Yorum Gönder
1- İsminizi (en azından bir rumuz) lütfen yazınız!
2- "Susma hakkı"nı kullanma. Susma! Hakkını kullan...
3- Senin sevdiğin kişi ve değerlere eleştirel yaklaşmış olabilirim. Bunun için hakaret ve küfür içerikli yoruma gerek yok, sen de eleştir.
4- Hakaret ve küfür içeren yorumlar onaylanmaz/yayınlanmaz.