İleri Bak! Daima…

Zira aşağı ya da yukarı bakmak sana hiçbir zaman mutluluk, iç huzuru, başarı, sağlık vs. getirmeyecektir. Sürekli yukarı bakarsan takılıp düşebilirsin; aşağı bakarsan yukarılara yükselme şansını elde edemeyebilirsin. Önüne bakıyor olman, varmak istediğin bir hedef olduğunu ve onun peşinden koştuğunu gösterir; koşmuyorsan bile yürüyorsundur en azından.

Yükseklere (yukarılara), üsttekilere baktığın zaman “ben neden orada değilim” diye ağlamaktan başka yapacağın fazla bir şey yoktur. Yukarıları ve oradakileri kıskanır durursun. Onlara ve oralara özlem duyduğunu, oraları hedeflediğini sanırsın; ama içindeki sadece öfkedir. Ne zaman bir üste çıksan yerini yeterli görmeyeceksin, tatmin olmayacaksın, bir üst klandakileri kıskanıp duracaksın.

Sadece aşağılara bakarsan, içinde bulunduğun durumdan memnun kalır ve statik bir hayat yaşarsın. Aşağıdakilere acımakla insanlık görevini yerine getirdiğini sanırsın.

Önüne bak ve yürü; hep yürü. İlerle!

Eğer önüne bakar ve tek hedef olarak yukarılara doğru ilerlersen bu, belli bir sistem dâhilinde hareket ettiğini gösterir. Genelde sistemli hareketler ve ilerlemeler de sağlam temellere oturmuştur. Dolayısıyla her çıktığın basamağı hak ederek çıkmış olacaksın. Her geçen süre madden ve manen yükseldiğini hissedeceksin.

Neden sonra o gün gelip çatıp sen son nefesini verdiğinde en yüksekte de olsan ortalarda da olsan (zira hiç kimse, istese de, en altta olarak son nefesini vermez; bir adım da olsa ilerlemiş ve yükselmiştir) mutlu bir final yapacaksın.

Unutmadan! Arada bir hem yukarıya hem aşağıya (kendini fazla kaptırmadan) göz atmayı da unutma. Böylece etrafında olup bitenlerden tamamen habersiz olmazsın.

Senin için “yolun açık olsun” demekten başka yapacak bir şeyim daha var. O da yoluna engel olmamaktır. Sen de elinden geldiğince kimsenin yolunda durma emi!

Bu arada, umarım ikimizin yolu da doğrudur.

Süleyman S. Aras

Bu yazıyı paylaş: