Aslında hiçbir şey yolunda değil! Yolunda gittiğini sandığımız şeyler rölantide giderken hiçbir meselemiz yokmuş gibi davranırız. Hâlbuki detaylı düşününce çepeçevre kuşatıldığımızı açık seçik görürüz.
Yapacak pek bir şey olmayınca veya yokmuş gibi sanılınca da oluruna bırakırız tüm meselelerimizi. Ben de öyle yapmışım. Mesela blog olayı neredeyse tam bir hayal kırıklığı oldu. Bazen üşendiğim için yazmadığımı sanıyordum. Bunun böyle olmadığını, bilinçaltında yazmanın gereksizliğini öğütleyen gizli bir merkez tarafından engellendiğimi fark ettim. Meğer çoğu zaman bu gizli merkeze inat yazıyormuşum.
Kendi içimde bir Ergenekon Operasyonuna ihtiyacım var. Urları temizlemem lazım. Beni frenleyen ne varsa tümünü içimden atmam lazım.
İrade, tatil, terapi, dertleşme, düşünme vb. ne varsa denemeli… Bi’şey yapmalı…
Süleyman S. Aras
>Bence de ne yapacaksanız yapın artık, böyle bomba mı patlatacaksınız ameliyat mı edeceksiniz kurtulun artık şu yazma tembelliğinden lütfen :)(:
YanıtlaSil>> çileklisüt,Haklısınız. Aslında dualar da birikmeye başladı. İnşallah yakında kurtulacağım bu ataletten.
YanıtlaSil>Blogun güzel tarafı sen onu terk etsende her dönüşünde seni kayıtsız bir şekilde karşılıyor olması..
YanıtlaSil